De wereld van Vappu

Terwijl Nederland in oranje gehuld is, begint hier de carnaval. Vappu wordt gevierd, oftewel Walpurgisnacht. Qua outfits is het misschien niet zo bont als in Nederland, maar qua drukte op de straten is het zeker vergelijkbaar met carnaval. Studentengroepen trekken hun gekleurde overalls aan zodat iedereen weet wie bij wie hoort en er zijn heel wat serpentines, pruiken of rare hoedjes te vinden. Samen met mijn huisgenootje Jennifer en een van haar vriendinnen Megan, ga ik om 8 uur richting centrum. De wodka en andere alcoholische versnaperingen nemen we mee, want dit feest vindt eerst grotendeels op straat plaats. Als we in het centrum aankomen staat er al een aardige groep studenten in het parkje rondom de kerk. Er wordt druk geschminkt en mensen lopen rond met de vlaggen van hun land en vrolijke lenteprentjes op hun gezicht. Ik heb wel het idee dat ik nu toch al minstens één fles wodka achterloop op de meeste mensen. Na een tijdje krijgt een van de mensen daar een uitnodiging om bij iemand thuis te komen feesten. Het bleek een feestje te zijn van een van de Finse meiden in Jennifer’s school. Verder zijn er een aantal Finnen en de uitwisselingsstudenten van die school. Gelukkig was ik ook welkom en dus hebben we daar tot half 11 doorgefeest. Nog maar eens bij de kerk gaan kijken dan. En ja hoor, nog steeds staat het er vol met mensen, hoewel de straten in het centrum nu ook wel vol zijn gelopen. Overal staan kraampjes waar je bloemenslingers of rare brillen voor je outfit kunt kopen of gewoon lekker iets kunt eten. Het is net zoiets als een festivalmarkt. Volgens mij heb ik ook nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien in het centrum van de stad. Bij de kerk kom ik Jurgita tegen, die met twee meiden op weg is naar Poppari, waar een funkband speelde. Onze groep sloot zich daar dus maar bij aan. Het bleek een coverbandje te zijn, maar was op zich wel leuk. Als ik alleen maar wakker kon blijven. Het wordt hier al vroeg licht en daardoor wordt ik standaard om ongeveer 6 uur wakker. Helemaal in ontkenning draai ik me dan toch nog eens om, maar echt rusten doe je dan toch niet meer. En vervolgens zit je ’s avonds aan een tafeltje in een Jazz Club en kun je je ogen bijna niet open houden. Het is Vappu, dus het feest gaat de hele nacht door. Toch besluit ik maar om met de laatste bus terug te gaan om twee uur. Vappu gaat immers de volgende dag gewoon weer verder.
Het weer zit helaas niet helemaal mee. Wanneer ik ontwaak hoor ik de regen storten buiten, dus pak ik mijn boekje er nog maar eens bij en blijf ik voorlopig even lekker in bed liggen. 1 mei is de dag van de picknick, maar het heeft toch net iets meer charme met een zonnetje en zingende vogeltjes. Bovendien liep het al tegen half 2 en had ik nog niets gehoord van de andere studenten. Ik had een ontzettende honger en besloot mijn picknick dus maar binnen in mijn flat te houden. Om drie uur ben ik toch nog met Fanny en Lucie het centrum in gegaan. Toen we daar aankwamen reden er allerlei oude auto’s door het centrum. Wij zijn toch nog even een kijkje gaan nemen op de heuvel waar het picknicken was. Het was een studentenpicknick en het hoofdingrediënt was dan ook bier. Overal zaten groepen Finnen en er werd Finse muziek gedraaid. Om nog enigszins een picknick te houden had ik mijn cakejes meegenomen, die nu door wat gekleurde versiering omgetoverd waren tot Vappu cakejes. We hebben nog even gepraat met wat studenten en daarna zijn we nog door het centrum gaan lopen. Daar was het vooral familiedag en er werden dan ook volop ballonnen verkocht. Na nog een drankje op het terras was het tijd om naar huis te gaan. Eindelijk kwam het zonnetje ook even kijken en toen ik thuis in mijn flat zat was er ineens zo’n mooie regenboog! Met echt van die felle kleuren. Net zo snel als dat hij gekomen was, was hij ook weer weg. De afscheidsbarbecue die georganiseerd was door Jennifer en de andere mensen die maandag vertrekken stond ’s avonds op de planning. Omdat het niet helemaal zeker was of we konden barbecueën had ik al wat gegeten, maar dat maakte het niet minder gezellig. Later op de avond gingen we nog naar een nieuwe club waar als decoratie de wc-potten aan het plafond hingen. We hebben doorgefeest totdat het licht werd. Letterlijk! Toen we naar de taxi’s liepen begon het al licht te worden en toen ik dan echt wou ga slapen was het licht. Tja… dan denk je: “Wat een feestbeest. Hoe lang zijn de kroegen daar wel niet open!”. Nou… half vier. Toen ik om 4 uur ging slapen was het al niet meer donker te krijgen in mijn kamer. Welkom in Finland. Hyvää Vappua!