Mun syntymäpäivä
Door: Andrea
Blijf op de hoogte en volg Andrea
21 April 2010 | Finland, Jyväskylä
Al vroeg werd ik wakker gemaakt door de zon. 7 uur. Ik draai me toch nog maar een keertje om. 'Fijne verjaardag' denk ik bij mezelf. Ik voel me eigenlijk helemaal niet zo jarig. Er stond een hoop op het programma, te beginnen met het groepswerk dat een beetje frustrerend begint te worden. Maar toen het hele groepje er was begonnen ze voor mij te zingen. Daarna kreeg ik nog allerlei felicitaties van mensen die ik op school tegen kwam. Verder barstte mijn email van alle berichten de op facebook waren gezet. Na het groepswerk moet ik ook nog wat huiswerk doen. Ik moest iets opsturen en ik moest de presentatie van de dag erna voorbereiden. Zodra die presentatie voorbij is, is een vak (hopelijk) afgerond. Aan het einde van de middag, toen ik alles af had, begon ik met het snijden van mijn groenten. Ineens wordt ik gebeld. Ik verwachtte dat het iemand was die ik uitgenodigd had om te vertellen dat ze later was ofzo, maar tot mijn grote verrassing was het Lia! Voor de tweede keer vandaag werd er voor mijn gezongen. Superleuk om ineens zo'n onverwachts telefoontje te krijgen. Later was ik nog even met papa en mama op skype. Op zo'n moment realiseer je je dan toch dat je in het buitenland zit en dan mis je thuis toch wel. Toch wilde ik ook in Finland iets leuks doen voor mijn verjaardag, dus heb ik een paar mensen uitgenodigd om te komen eten. Rond half 7 kwam de eerste binnen vallen. Ik werd verwend met Finse snoepjes en chocolade, kaartjes en een sjaaltje. Toen allebei mijn huisgenoten thuis kwamen, haalden ze allemaal ballonnen uit een van hun kamers. De hele avond hoorden we dus af en toe een harde knal. Verder kreeg ik nog een mok van Muumi met snoepjes, typisch Fins. Toen iedereen er was zijn we begonnen met de nachos. Het hoofdgerecht bestond uit wraps. Het toetje was wat snoepjes en natuurlijk mijn zelfgebakken Russische plukkoek. "ho ho ho" riep Jennifer toen ik wou beginnen met uitdelen. "Er moeten nog kaarsjes op!" De kaarsjes werden snel tevoorschijn gehaald en er werd nog een keer gezongen. De kaarsjes werden uitgeblazen, iets dat ik echt al jaren niet meer gedaan heb, en ik begon met het uitdelen van de cake. "Ho ho ho" hoorde ik weer. "Jij hebt al genoeg gedaan, laat ons dat maar doen." De cake viel wel in de smaak en nu mag ik het recept gaan vertalen. Ik heb echt een heel leuke verjaardag gehad, die toch nog vol verrassingen zat!