Uit met de (sneeuw) pret!

Ja, het is afgelopen met de pret. Snowboarden zit er niet meer in. Nouja... het kan nog wel. Er ligt nog wel sneeuw op de piste. Maar om nou in de regen te gaan snowboarden... dat is niet helemaal mijn ding. De laatste paar keer dat ik gegaan ben, in maart, was de sneeuw al zo hard als steen. Het was gewoon ijs! De dooi begon in te zetten terwijl het 's nachts en soms overdag nog wel vroor. Dat was toen. Nu mag ik toch wel zeggen dat het echt aan het dooien is. Geen prachtige witte landschappen meer, maar hopen vervuilde sneeuw langs de weg en grijze wolken in de lucht. Het is al een hele tijd aan het regenen en er lijkt geen eind aan te komen. Jij bent echt niet de enige die met Pasen in de regen zat. Ik heb hier de zon niet eens gezien. Het enige zonnetje met Pasen was de lunch die ik met een huisgenoot en twee andere meiden had in ons appartement. Ik had risotto gemaakt en mijn huisgenootje Jennifer had cake gebakken. We hebben echt veeeel te veel gegeten, maar het was wel lekker. En gezellig. Toch nog een beetje een paasgevoel! Jennifer had zelfs nog chocolade paaseitjes in de cake verstopt. Ok, ze waren niet meer helemaal in paaseivorm, maar je zag ze nog wel! En na dat heerlijke etentje kon ik weer verder gaan met het uit mijn raam staren naar het uitzicht dat ik op het moment dus niet heb door de wolken. De temperaturen zitten nu ook echt boven nul. Langzaam leer ik Jyväskylä voor de tweede keer kennen. Jyväskylä was namelijk een idyllisch plekje met een winter-wonder-landschap. Nu kom je er ineens achter dat er ergens, waar je zou zweren dat er tegels lagen, toch gras onder de sneeuw ligt. Vandaag zat ik in de bus en ontdekte ik ineens een meer/waterplas waarvan ik dacht dat het een gewonen vlakte was. Buiten dat kun je ook ineens dingen terugvinden. Zo hoorde ik van iemand die iets een paar weken geleden kwijt was geraakt, dat ze het nu terug had gevonden op haar balkon. Verder hebben de Finnen een hele hoop andere verassingen voor ons achtergelaten. Lege drankpakken, snoeppapiertjes and blikjes komen ook tevoorschijn. Daarnaast vindt je ineens weer allerlei onder de sneeuw geconserveerde hondendrollen. Wat een ontdekkingstocht, de weg naar het ware Jyväskylä.