Sveiki Riga!

Ik heb ruim op tijd een trein genomen. Je weet het maar nooit met al die sneeuw. De trein had een beetje vertraging, maar niet veel. In Tampere aangekomen moest ik nog lang wachten op de bus. Allemaal prima... als je weet waar de bushalte is. Die was dus nergens te bekennen. Ik liep nog maar eens naar het station binnen en toen ik daar niets van een informatiebord ofzo zag ben ik naar de kioski gegaan. Ik moest gewoon buiten gaan staan en dan zou de bus wel komen. Er was geen speciaal bord voor. Dus ging ik maar buiten staan. Na vijf minuten kwam er een jongen naar me toe gelopen. Of ik misschien wist hoe het zat met die bus. Nou... een soort van. Hij ging naar Italie.
"Ok, en waar kom je vandaan"
"Nou, ik ben Nederlander, maar ik studeer nu in Jyvaskyla."
"Nee! Ik ook. Ik zit daar nu 3 jaar. Wat studeer je?"
"Muziek en media management"
"Wat? Ik doe ook iets met muziek op het ammatikoulu"
"Ik zit op JAMK. Wat een toeval zeg."
We hadden nog een heel gesprek en het werd duidelijk dat deze italiaan een beetje aan de late kant was. Hij moest snel naar het vliegveld maar we wisten niet precies wanneer de bus zou komen. Toen ging hij toch nog maar even naar binnen om het te checken. Vijf over zeven was de eerste bus. Dat ging hij dus nooit redden, voor hem werd het de taxi die hem ongeveer 30 euro zou gaan kosten. Voordat hij naar de taxi ging vroeg hij nog: "Hoe heet je eigenlijk?"
"Andrea"
Hij begon kei hard te lachen.
"A nee!" zei ik. "Je heet toch niet ook Andrea? A nee! Je bent niet eens de eerste jongen die ik tegenkomen die Andrea heet!" We hebben nog even kei hard staan lachen en toen ging hij toch maar de taxi in.
Rond 10 voor 7 kwam er een touringcar aan. Er stond nergens dat dit de bus naar het vliegtuig was. Er stapten wel een aantal mensen met koffers in. Op de gok dan maar, dit moest hem toch wel zijn. Ik laadde mijn tas onderin de bus en stapte in. Er werd door niemand betaald, dus vroeg ik me al af of ik misschien een kaartje had moeten kopen. De bus ging in ieder geval de kant van het vliegveld op, pirkkalla. Toen we daar aankwamen bleek mijn ritje toch niet gratis te zijn. Er kwam een meisje de bus in die 6 euro per persoon kwam collecteren.
Na een uurtje vliegen kwamen we al aan. Hallo Riga! Het was al vrij laat in de avond, maar ik kon nog net een van de laatste bussen richting centrum pakken. Er stonden wat mensen voor me en de buschauffeur gebaarde wild en met een norse kop dat we maar door moesten lopen. Ik heb dus ook niet betaald. Dit is dus de Letse gastvrijheid! Op mijn hostelroutebeschrijving stond dat ik ongeveer 20 minuten in de bus moest zitten en dan na de stenen brug eruit moest. Na een kwartiertje staarde ik dus uit de bus zoekend naar een stenen brug. Gelukkig deed ook het informatiesysteem in de bus het en was de naam van de halte gewoon de straatnaam. Dit kon niet missen, ik zat goed.
Ik heb echt nog nooit zo'n schoon hostel gezien! Elke keer als ik op een wc kom blijkt die schoon te zijn. En dat nog niet alleen, ze vouwen steeds de puntjes van het wc-papier naar elkaar toe zodat er een punt naar beneden hangt. Ik weet dat dit hostel een goede rating heeft op hostelworld.com en dat ze bij de top-hostels van de wereld horen, maar dit gaat wel heel ver. Zo'n luxe waar je verder vrij weinig mee kunt. Zou er dan iemand zijn die constant de hoekjes van het wc-papier checkt en omvouwt? Hallo, ik ben wc-papierrandjesomvouwer. Ja... dat doe ik bij Friendly Fun Franks hostel. Tja, ik zie ook altijd wel iemand rondlopen met een stofzuiger, een sopje, schone lakens. Wat dat betreft hebben ze het hier prima voor elkaar. Het hostel is stiekem ook groter dan het lijkt. Op de 2e verdieping kun je een hele hoek om waar dan nog superveel kamers verstopt zitten en een kamertje met zes computers. Niets betalen voor het internet, het is hier tenminste gratis. Toch jammer dat de bedden al een beetje ingezakt zijn.
Op mijn eerste dag kreeg ik een privetour. Er had zich niemand anders ingeschreven. Wel superleuk. Ik kreeg alle plekjes te zien waar ik kon eten, stappen, of souvenirs kon kopen. Verder kreeg ik natuurlijk ook de normale toeristeninfo over de stad. Aan het einde van de middag ben ik nog naar het bezettingsmuseum geweest. Het ging over de Russische en Duitse bezetting en was toch best indrukwekkend. Ik wist dan ook helemaal niets over de Baltische landen voordat ik hier kwam!
In de avond stond er een heel andere tour op het programma, namelijk de kroegentocht. Er ging een groep van 10 nederlandse jongens mee, een Ierse man, de twee meisjes uit Jyvaskyla en ik. Ik raakte in gesprek met een van de Nederlanders en het was wel heel toevallig dat zij allemaal uit de buurt van Eindhoven kwamen. Ik kwam uit een dorp in de buurt van waar de 10 jongens wonen, maar woonde nu even tijdelijk bij de 2 Finse meiden in de stad. De enige aan wie ik niets kon linken was een Ier die ook mee ging. "Maar, waar kom je dan vandaan dan?" "Asten." "Hey, jongens! We hebben er hier een uit Asten!!! Ennuh, hoe was het nou ook alweer? Asten en..." "Someren." "Jaa, Someren!" Het was wel een grappig gesprek. Het was een hele gezellige avond en op gegeven moment stond ik zelfs nog monopolie te spelen!
Op mijn tweede dag in Riga heb ik het heel relaxt gedaan. Ik ben nog wat door de stad rondgewandeld, heb meer lets eten getest en ben naar de film geweest. Even waande ik me weer in Zuid-Afrika. Maar toen ik buiten kwam, kwam ik toch weer in de smeltende sneeuwdrap terecht. Das waar ook, ik ben al twee maanden niet meer in Kaapstad!